Środowisko przyrodnicze, zwane także środowiskiem naturalnym, to całość ożywionych oraz nieożywionych elementów przyrody. Wszystkie elementy środowiska (w tym człowiek) oddziałują na siebie nieustannie, a architektoniczna i planistyczna działalność człowieka wywiera na to środowisko znaczący wpływ.

Elementy środowiska odpowiednio wykorzystane, mogą stanowić skuteczne narzędzie planowania oraz projektowania. Możemy nazywać środowisko przyrodniczym, dopóki pozostaje nieprzekształcone przez człowieka albo jest przekstałcone jedynie w stopniu, który pozwala na zachowanie równowagi w ekosystemach.

Współczesne życie człowieka kształtuje się na pograniczu dwóch światów: środowiska przyrodniczego i wytworów kultury ludzkiej, stanowiących dziedzictwo naszej cywilizacji. W trosce o przeciwdziałanie degradacji tego pierwszego, powstały wyraźnie określone przepisy prawa. Polska nie pozostaje w tyle - kluczowym dokumentem regulującym te kwestie jest Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. Według jej definicji, elementy przyrodnicze obejmują: ziemię, kopaliny, wodę, powietrze, krajobraz, klimat oraz różnorodność biologiczną.

Środowisko przyrodnicze na Ziemi stanowi wspólne dobro ludzkości, wymagające nieustannej opieki i troski. Podstawową zasadą jest tu rozsądne gospodarowanie zasobami, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że wiele z nich jest nieodnawialnych. Projektując i budując, należy kierować się zasadami zrównoważonego rozwoju, by minimalizować negatywny wpływ na otaczającą nas naturę. Kluczowe staje się także wprowadzenie gospodarki cyrkularnej oraz promowanie recyklingu.

W każdym przedsięwzięciu należy brać pod uwagę pełny koszt, w tym również ten ekologiczny. Warto pamiętać, że osiągnięcie ekologicznej równowagi wymaga współpracy i zaangażowania zarówno społeczeństwa, jak i instytucji. W miarę jak świat staje w obliczu coraz większych wyzwań związanych z ochroną środowiska, kluczowe jest podejmowanie świadomych i odpowiedzialnych decyzji. Jednakże może się to stać tylko poprzez współpracę, edukację i nieustanne dążenie do harmonii między człowiekiem a przyrodą.